Düşmemiş dengine perişan hali
Yar dediği halden anlasa bari
Gönlü yasta yüzü gülmezki gayri
Sevdiğine varamamış güzelin
Sebep olanlara hep eder kahır
Yediği avudur içtiği zehir
Akar göz yaşları sanki bir nehir
Sevdiğini alamayan güzelin
Gönlü kara yasta giydiyse alı
Bir haleden bilmeze düşmüş ki yola
Körpeyken kırılır kanadı kolu
Muradına eremeyen güzelin
Düşmeyen alamaz onun halinden
Genç yaşında çökmüş kederden gamdan
Bir beklentisi yok ki yalan dünyadan
Sevdiğini el almışsa güzelin
Ne bir kıza benzer ne bir geline
Hindistan kınası yoksa eline
Ezgili bir türkü dolar diline
Gözünden gönlünden akar güzelin
Arayıp yitirdiğini bulamayınca
Uğraşıp menzile varamayınca
Sevip sevdiğini alamayınca
Başında bir duman tüter güzelin
Sanki lal olmuşta konuşmaz dili
Omuzları çökmüş koynun da eli
Söğüt dalı gibi bükülmüş beli
Ölmüş ağlayanı yoktur güzelin…
Gözünden Gönlünden Akar
Gözünden gönlüne akar isimli şiir bir pazartesi günü, Pazar yerine yakın bir yerde arabanın içinde oturur iken 24-25 ve 50-55 yaşlarında olduklarını tahmin ettiğim iki bayan arabanın tamponuna dayanıp konuşmaya başladılar. Onları dinledikten sonra yazdım. Genç olan bayan öyle ağlıyordu ki gözünden akan yaşınki kanal halinde yüzünden aktığını görüyorum. Yaşlı olan bayan niye ağlayıp duruyorsun kızım ömrümüzü yiyip bitirdin gelin oldun olalı diyordu. Ağlayan bayan ben gelin mi oldum ana beni on koyuna cehenneme attınız. Başlık için koyun alınca babası sürü sahibi oldu. Onu da sattık içkiyle kumarla diyordu. Annesi olduğunu anladığım bayan seni rahat etsin diye zengin diye verdik. Böyle olacağını nerden bilebilirdik kuzum dedi. Ağlayan bayan iyi ettiniz çok rahatladım itler ulumaya başlayınca yatarım horozlar ötmeden kalkarım. Kayın baba kaynana derdi görümce kayın kaprisi çobanın ırgatların azığı herifinin sopası çocukların ağıtları koyun yemle kuzuları emzir inekleri sağ. Çok rahatım çok… Diyor hıçkırığı daha da artıyor. Ne olurdu İsmail’e verseydiniz fakir olaydı o beni bende onu seviyordum ben ağlamayım da kim ağlasın öf ana öf demişti ki ben daha fazla dayanamadım aracın kapısını açtım va içinde adam varmış deyip oradan ayrıldılar. Bu olayın etkisinde kalarak bu şiiri yazdım bu konuşmayı dinlemenin yanlış olduğunu biliyordum ama öyle etkilenmiştim ki onları dinlemekten kendimi alamadım. Yaptığım yanlışlıktan dolayı gıyaben onlardan özür diliyorum…
