Olamaz mı insan fakir olamaz mı?
Kuru diye dala kuşlar dala konmaz mı?
Mağrurlanma benden ala yok diye
Zaman gelir güzelliğin solmaz mı?
Rabbim diler ise taşar doldurur
Dikenli güllere bülbül kondurur
Hor görüp kimseye tepeden bakma
Güzelliğin bir gün toprak soldurur
Ay ve yıldız güneş doğar görülmez
Bunda nice hikmet vardır bilinmez
Huyun güzel olsun cismin nafile
Güzellik sofraya konup yenilmez
Zenginliği veren geri almaz mı?
Güzelliği bir sivilce bozmaz mı?
Güler yüze tatlı dile doyulmaz
Fakir diye âdem insan olmaz mı?
Bir hırkayla bir lokmayla yetinen
Kimi yavan, kimi doyar etinen
İnsan iti yenmez gönü giyilmez
Makbul olan iyi diye bilinen
İnsan anasından çıplak doğmaz mı?
Mezara da bir kefenle konmaz mı?
Senden nice güzellerde varidi
Gonca güller güz gelince solmaz mı?
FEVZİ VURGUN
El erişmez göz ulaşmaz kuleydim
Tuz, buz oldum poyraz ile sam ile
Tankla, topla sarsılmaz bir kaleydim
Yıktı kardeş fındık kadar taş ile
FEVZİ VURGUN
