Sen ne adamsın be !
Ne çok bilir,çok konuşursun,
Sanki her şey senden sorulur.
Sana selam veren yorulur,
Sen ne adamsın be !
Çalışırken seni gören yoktur,
Cebinde para dersen çoktur,
Her gün dolaşır durursun çarşıda,pazarda,
Ne yapar ? Ne edersin ?
Boşta gezenin kalfası mısın, nesin ?
Sen ne adamsın be !
Arkadan da yandan da atar durursun,
Yüksek sesle konuşur az okursun,
Şu lafları nasıl da uydurursun,
Sen ne adamsın be !
Herkes dalga geçer seninle,
Karagözle Hacivat gibisin,
Hiçbir şeyi fark etmez misin ?
Sen ne adamsın be !
Ne söylediğin anlaşılır ne de yaptığın,
Ateşböceği gibi yanıp sönersin,
Arkasında durmazsın sözünün,
Zoru görünce hemen dönersin,
Sözünde durmayan dönek misin ?
Sen ne adamsın be !
Hep güçlüden kuvvetliden yanasın,
Garibin garibanın elini sıkmazsın,
Eli boştur çünkü sen dolusunu seversin,
Fakire fukaraya sırtını dönersin,
Sen ne adamsın be !
Söylediklerine kendin bile inanmazsın,
Yaptığın maskaralıklardan hiç utanmazsın,
Hep almaktır işin,asla doymazsın,
Yardım etmezsin kimseye,
Yanar dönersin,
Sen ne adamsın be !
Zenginse şişkinse cebi,
Kocamansa göbeği,
Karaysa yüreği,
Tanır bulursun Fizan’ da da olsa
Sen zengin masalarının gülü olmuşsun,
Yüzün hiç kızarmaz mı ?
Vicdanın yanmaz mı ?
Sen ne adamsın be !….
2007…OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABINDAN…