Zaman hızla geçip gidiyor,
Eylülden sonra ekim de geride kaldı,
Aralık geliyor
Ama umutlar Kaf Dağı’nın ardında gibi,
Her geçen gün azaldıkça azaldı
Havalar soğudu.
Karlar karşı dağları sardı,
Yaklaşıyor kış,
Üşütüyor hayat bizi,
Dağlarda meşeler sarardı
Yapraksız kaldı
Geçmek bilmiyor zaman,
Sanki doğa kış uykusuna daldı
Neler oluyor ?
Ne olacağız ?diye telaşlanıyor insan,
Düşlerimiz bahara mı kaldı ?
Kış geceleri çabuk geçer,
Sıcaktır odalar,
İnsanı kucaklar,bırakmaz yataklar.
Hele bir de ay ışığı varsa,
Bembeyaz cennette uyur gidersin,
Bir bardak çayın tadı başkadır,
Kış gecelerinde bedenleri ısıtır,
Sohbetin tadı damağında kalır,
Dostlarla bir aradaysan eğer,
Düşleri gerçeğe dönüştürmek için
Aralık ayına çok az zaman kalır.
Ey aralık ayı,
Güneş kaçtı,
Gitti bir hayli uzaklaştı,
Leyleklerin yuvaları,
Bomboş bekler baharı.
Sokaklar da sessiz,
Havada bulutlar,
Kar yağmasını bekler,
Ben ise gelecek bir haberi beklerim
Geçtikçe zaman dertlenirim,
Aralık ayında mutlaka,
Umut ettiğim yere gitmeliyim….
