Sen benim içimdeki sevdanın adı,
Sen benim yalnızlıklarımın adı,
Sen yüreğimde sönmeyen yangının dumanı,
Sen benim her vakit arzularımı kamçılayan
Şarkılarımın adı..
Öyle delip geçiyor ki bakışların,
Sanki dilim tutuluyor sağanağında,
Hiç bu kadar korunmasız hissetmedim kendimi,
Hiç bu kadar çaresiz kalmadım karşında.
Çok zordu senden ayrılmak,
Sabahın toprak kokan ıslağında,
Gecenin gündüze veda ettiği,
Alaca şafakta bir başıma kalmak
Uykusuz gözlerden tek bir yaş dökmeden,
Gizli gizli gözyaşımı içime akıtmak,
Yalnızlığın titreten soğuğundan kaçmak
Kolay mı sanıyorsun ?
Sensin benim kadehim,
Sensin külüm,sigaram.
Öyle güçlü ki,
Sana sunduğum sevdam,
Öyle saf ki ,anlatamam.
Yollarda yolcu olmak güzel,
Sana gelebilmek için.
Bir an bile saatin yelkovanından
Gözünü ayıramamak
Sana duyulan sevdanın,büyüklüğü değilse,
Sevdalım, bu nedir ?
Bu gün de gelip geçer yarında,
Hep kalbimde durur sevdan.
Ah bir defa da beni dinlesen,
Anlatamadığım şu sevdamı anlasan,
Daha ne bekliyorsun ki benden ?
Yalvarıp yakarmamı mı ?
Diz çökmeyi bilmem ben,beceremem,
Bir gözyaşım var sadece
Hoyratça akıttığım.
’’Olmaz’’ deme sakın,
Olmasın,olmasın bu son cevabın..
2011..OSMAN ÖZTÜRK
EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABINDA
