Hayat ne kadar boş değil mi bazılarına göre. Her şeye isyan edenler var. Neden hep benim başıma geliyor diye. Bir kaç hafta öncesine kadar sağlıklı olduğunuzu düşünün sonra birden bir hastalık belirtisi yaşayıp acile götürülüp hasta olduğunuzu öğrendiğinizi düşünün. Hem de hiç bir zaman düzelemeyeceğini bildiğiniz bir hastalık. Sizinle ömrünüzün sonuna kadar gidecek bir hastalık. İçinizi eriten bir hastalık olduğunu düşünün. Sonra isyan ettiğiniz zamanları ve hayatın boş olduğunu düşündüğünüz zamanları. Hayatın kıymetini bilin birden hiç kurtulamayacağınız bir hastalığa düşebilirsiniz. İsyan edecek kadar ömrümüz yok aslında. Her an her şey olabiliyor. Birden hayatımızı kaybedebiliyoruz, sağlığımızı kaybedebiliyoruz. Artık bazı hastalıklar öldürmüyor süründürüyor. İnsanlar vücudunu değil ruhunu üşütüyor. Hayatımızdaki en küçük şeyi tekrar tekrar hatırlamanın anlamı yok aslında. İnsanlar hayatlarının kıymetlerini bilmiyor. Bir düşünün beyninizin sürekli uyuşturularak yaşamaya mahkum kaldığınızı. Hayatın kıymetini bilin isyan ederek yaşamak size bir şey kazandırmıyor. Bardağın boş tarafına bakmak hiç bir zaman sizi mutlu etmeyecek. Kısacık ömrümüzde boş şeylere isyan etmek yerine şükür etmeyi bilmiyoruz.
Sağlığınız elden gittikten sonra hayat boş oluyor aslında. Doktorlar gözünüzün içine bakarak şöyle bir hastalığınız var dediğinde hayat bitiyor aslında. Duruyor o zaman dünya. İşte o zaman boşluğa düşüp çırpınıyoruz bu söylenenleri unutmak için. Kısacık ömrümüzün içine o geçmeyecek hastalığı sığdırmak istemeyiz hiçbirimiz. Tabi birde aileniz gelir aklınıza. Bazılarımızın aileleri umursamasa da duysalar ne yaparlar acaba diye düşünmeleri.
Evet aslında herkese anlatınca kolay gelir örnek vermek istiyorum size okuyunca ne kadar kolay bir hastalık diyebileceğiniz belki de ama yaşayan için ölüm gibi birşey olan. Bir gün oturuyorsunuz ve kalbiniz sıkışıyor nefes alamıyorsunuz. Birden kollarınızın ve bacaklarınızın tutmadığını fark ediyorsunuz ve titremeye başlıyorsunuz o anda herkese ve kendinize zarar verecek duruma geliyorsunuz. Yanındaki arkadaşınızın ambulansı arayarak sizi hastaneye götürüyorlar ve doktor gözünüzün içine bakarak bir hastalığınızın olup ve bu hastalığınızın ilerlediğini söylüyor. Bir de vücudunuzun hastalığa karşı verdiği tepki olarak sinir krizi geçirdiğinizi söylüyor sadece. Hastalığı araştırdığınızda sonunun intihar olduğunu öğreniyorsunuz. Okuyunca ne kadar kolay geliyor insanlara. Her şeyi içimize ata ata ne hale geldik diye düşünüyorum. Yalnızlık bizi mahvetti aslında. İnsanlara olan güvensizlik ve kendi yaptığımız hatalar bitiriyor ömrümüzü ve neşemizi. Umursamaz bir insan olmak istiyoruz toplumca çoğu başarsa da çoğumuz başaramıyoruz işte. İsyan etmeyeceksin aslında şükür edeceksin sağlığını kaybettikten sonra her şey boş zaten. Kıymetini bileceksin bazı şeylerin Hayatımızda en büyük zararı kendimize kendimiz veriyoruz. Bu hatayı yapmamak gerekiyor aslında yapmamalıyız.
